Lektesten op overdruk 
Bij een lektest op overdruk wordt een hogere druk gecreëerd aan de binnenkant van het te testen object ten opzichte van de omgeving. In geval van een lekkage, zal het medium (tracergas) uit het object ontsnappen naar de omgeving waarbij lekkages met de juiste techniek gedetecteerd kunnen worden. 

Direct snuffelen met een tracer-gas 
Bij lektesten op overdruk en direct snuffelen wordt in de meeste gevallen heliumgas gebruikt als tracer-gas om lekkages te detecteren. Het principe is gebaseerd op het creëren van een overdruk in het te testen object door het vullen met heliumgas. Vervolgens wordt een snuffelsonde gebruikt om het oppervlak van het object af te scannen op de aanwezigheid van helium. Als er een lek aanwezig is, zal het heliumgas ontsnappen en kan het worden gedetecteerd door de snuffelsonde. Op deze manier kan de locatie van het lek worden geïdentificeerd. Dit principe maakt het mogelijk om snel en direct lekkages te detecteren met behulp van helium of een ander tracer-gas, zoals waterstof.  

Accumulatie methode met een tracer gas 
Bij heliumlektesten met de accumulatiemethode en een afgeplakt of vast volume wordt heliumgas gebruikt als tracer-gas om lekkages te detecteren. Het principe is gebaseerd op het vullen van het afgeplakte of vaste volume met heliumgas en vervolgens te wachten en te accumuleren. Als er een lek aanwezig is, zal het heliumgas langzaam ontsnappen en zich ophopen in het afgeplakte of vaste volume. Na verloop van tijd kan de concentratie van helium worden gemeten met behulp van een heliumdetectiesysteem, zoals een massaspectrometer. Een hogere concentratie helium duidt op een lek in het object. Op deze manier kan de aanwezigheid en grootte van lekkages worden gedetecteerd door de accumulatie van heliumgas.